گزارش مسكن گزین؛
سقوط آزاد شاخص دسترسی به مسکن در دولت تدبیر
اگر یک خانواده تهرانی سالانه 95.7 میلیون تومان درآمد داشته و قیمت مسکن هم ثابت باشد، در صورتیکه بتواند 30 درصد درآمد خودرا پس انداز کند، بعد از 47 سال می تواند یک خانه 50 متری خریداری کند.
به گزارش مسکن گزین به نقل از مهر، بانک مرکزی در سلسله گزارش های ماهانه از وضعیت بازار مسکن در ۴ ماهه نخست امسال، دامنه قیمتی ۲۸ تا ۳۰ میلیون تومان را بعنوان متوسط قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در پایتخت اعلام نموده است.
از سوی دیگر مرکز آمار ایران نیز اخیراً متوسط درآمد سال ۱۳۹۹ خانوارهای استان تهران را ۹۵ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان (ماهانه حدوداً ۸ میلیون تومان) عنوان کرده است؛ این در حالیست که تورم مسکن خانوارهای شهری سراسر کشور در ۱۲ ماهه منتهی به تیرماه امسال ۲۴ درصد و تهران بالای ۳۰ درصد بوده است.
بنابراین برای خرید یک واحد ۵۰ متری که به طور متوسط یک و نیم میلیارد تومان قیمت دارد، اگر یک خانوار تهرانی با احتساب ثبات قیمت مسکن، کل درآمد سالانه خودرا جمع کند، ۱۵ ساله و اگر ۳۰ درصد (یک سوم) آنرا برای مسکن پس انداز کند، ۴۷ ساله می تواند خانه دار شود. (شاخص دسترسی به مسکن)
این شاخص برای واحد ۶۰ متری که قیمت آن به یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان می رسد به ترتیب حدوداً ۱۹ (در صورت پس انداز کردن کل درآمد) و ۵۶ سال (در صورت پس انداز کردن ۳۰ درآمد) و واحد ۷۰ متری به قیمت ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان حدوداً ۲۲ و ۶۶ سال خواهد بود.
در دولت تدبیر چه بر سر خانه دار شدن مردم آورد؟
مدت انتظار برای خرید مسکن در تهران در حالی به چند دهه یا حتی نیم قرن رسیده که در سال ۹۳، در شروع دولت یازدهم، متوسط قیمت مسکن (بر اساس آمار وزارت راه و شهرسازی) متری ۴ میلیون و ۱۷۶ هزار تومان بود.
درآمد خانوارهای شهری استان تهران در سال ۱۳۹۳ (کل یک سال) نیز برمبنای اعلام مرکز آمار ایران، ۳۳ میلیون و ۱۶۵ هزار و ۸۰۰ تومان بود.
بنابراین در سال نخست دولت روحانی، برای خرید یک واحد مسکونی ۵۰ متری که ۲۰۸ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان بود، یک خانوار تهرانی در صورتیکه کل درآمد خودرا پس انداز می کرد می توانست با انتظاری ۶ ساله به آرزوی خود دست یابد؛ و اگر بجای کل درآمد، یک سوم آنرا پس انداز می کرد، بعد از ۱۹ سال می توانست یک واحد مسکونی ۵۰ متری خریداری کند. این شاخص (شاخص دسترسی به مسکن) برای واحدهای ۶۰ و ۷۰ متری (در صورت پس انداز کردن کل درآمد) نیز به ترتیب ۷.۵ و ۸.۸ سال بوده است.
بر این اساس شاخص دسترسی خانوارهای تهرانی به مسکن (واحد ۵۰ متری- پس انداز کردن ۳۰ درصد درآمد) در ۸ سال دولت روحانی ۲.۴ برابر شده است. یعنی مدت انتظار برای خرید یک آپارتمان ۵۰ متری در تهران ۲.۴ برابر شده است.
کارشناس اقتصاد مسکن: بجای افزایش سقف تسهیلات باید نرخ تورم مسکن کنترل شود
در همین رابطه فخرالدین زاوه رییس پژوهشکده اقتصادی و مالی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی اظهار نمود: اگر آمارهای مرکز آمار در خصوص درآمد سالانه حدود ۹۶ میلیون تومان درآمد خانوارهای تهرانی و داده های بانک مرکزی در خصوص متوسط قیمت مسکن تهران در تیرماه امسال که بیش از متری ۳۰ میلیون تومان بود را با هم مقایسه نماییم می بینیم که هر خانوار تهرانی برای خانه دار شدن باید ۲۵ تا ۲۶ سال منتظر بماند که خانه دار شود.
وی اضافه کرد: این مدت انتظار با فرض این است که خانوار همه درآمد خودرا پس انداز کند و قیمت مسکن و درآمد هم ثابت باشد. اما اگر هزینه های مسکن را در سبد خانوار شهری ۳۰ درصد در نظر بگیریم رقم سالهای مورد انتظار تا سه برابر افزایش می یابد.
زاوه اظهار داشت: متقاضی مصرفی مسکن اگر باتوجه به سقف های فعلی تسهیلات مسکن، بخواهد وارد بازار خرد ملک شود، باید عملاً تا ۹۰ درصد قیمت مسکن را پس انداز داشته باشد این در حالیست که در کشورهای دیگر تا ۸۰ درصد بهای ملک را می توانند تسهیلات بلندمدت دریافت کنند؛ اما بازار مالی ما این امکان را ندارد؛ حتی با فرض این که شرایط به شکلی شود که تسهیلات افزایش یابد و نظام بانکی هم بتواند یک میلیارد تومان تسهیلات دهد، اقساط آن به قدری سنگین است که باز هم خانوارها از دریافت آن عاجز بوده و امکان بازپرداخت آنرا ندارند.
راهکارهای پیش روی دولت سیزدهم
وی اضافه کرد: دولت چند راه حل پیش رو دارد که ما در مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی به آن پرداخته ایم؛ یکی این که تورم کنترل شود تا نظام بانکی به پرداخت تسهیلات طولانی مدت ترغیب شود اما هم اکنون نرخ تورم و درنتیجه اعطای تسهیلات طولانی مدت برای نظام بانکی بالاست. اما اگر نرخ تورم کنترل شود، هم بانک ها ترغیب به اعطای تسهیلات مسکن می شوند و هم خانوارها از پس بازپرداخت اقساط آن برمی آیند.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با اشاره به امکان استفاده از دیگر روش های بازارهای مالی و سرمایه در بخش تسهیلات مسکن اظهار داشت: این ابزارها و نهادها هم نیاز به بستر تورم کنترل شده و پایین دارند. مجموعه اقدامات بانک مرکزی و دستگاه سیاستگذاری پولی ما باید به سمت کنترل نرخ تورم جلو برود تا بازار مسکن از محل تسهیلات بانکی بهبود یابد.
وی درباره راهکارهای دیگر اضافه کرد: برخی کنترل بهای مسکن را مطرح می کنند؛ به ویژه که هم اکنون بازار مسکن حباب دارد اما راه حل بهتر برای بهبود وضعیت دسترسی خانوارها به مسکن، افزایش درآمد خانوارهاست تا بتوانند وارد بازار مسکن شده و افزایش درآمد و قدرت خرید آنها هم منوط به برخی اصلاحات اساسی و ریشه ای در اقتصاد است به ویژه که از درآمدهای نفتی فاصله گرفته ایم و پایدارسازی بهبود درآمد خانوارها در شرایطی که درآمدهای نفتی کشور کاهش یافته، نیاز به نوسازی اساسی دارد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقاًت راه، مسکن و شهرسازی، افزایش درآمد خانوارها را مشروط به اصلاح ساختار بانکی و پولی، بودجه ای، مالیاتی، فضای کسب وکار، رقابتی تر شدن اقتصاد و کاهش انحصار، کاهش مداخلات دولت در اقتصاد و… دانست و بیان کرد: در کنار این اقدامات، لازم است اقداماتی برای اقشار کم درآمد و اعطای نقدی یارانه به آنها انجام شود؛ اگر به تعداد کمی از اقشار کم درآمد مسکن رایگان دهیم، می تواند اجاره داری حرفه ای همراه با پرداخت کمک اجاره نقدی بصورت یارانه به این اقشار را ترویج و تشویق کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب